امشب را،
امشب را،
همین امشب را، خیلی دوست دارم.
همین امشب را که همه ایران، یک نفرند. همین امشب را که همه ایران، عاشق یکدیگرند.
همین امشب را که همه این 80 میلیون نفر چشمانشان پر است از امید و پر است از انگیزه
و برنامه.
همین امشب، که حتی تمام آنهایی که سالهاست رفته اند در کنج عزلت خودشان نشسته اند
و در را به روی همه دنیا بسته اند، خود را بخشی از ایران می دانند.
همین امشب را که شنیدم آن مرد شصت و خورده ای ساله که ام.اس دارد، گفته است می رود و رای می دهد.
امشب را که هر دو گروه مقابل، کنار هم هستند و هردو در امید و تکاپو مشترکند،
امشب را،
همین امشبی که همه پرند از حس های خوب و پرند از امید،
امشب را، دوست دارم.
