آنچه که حسرت برانگیز است، سوختن پتانسیل ها به دلیل اتخاذ روشهای غیر اصولی است!
این، اشتباهی است که بخشیدنش فعلا زمان میخواهد
و اصلاحش در اولویت است!
پی نوشت: شرح این چند جمله، بماند برای بعد.
۱۰ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۷:۲۰
سینا
این خیلی مهمه. به نظرم موفق‌ترین افراد، کسایی که بهشون غبطه می‌خوریم و تحسین‌شون می‌کنیم، افرادی‌ن که از ظرفیت‌ها حداکثر استفاده رو می‌برن. چه این‌که با کمی اغماض می‌تونیم ادعا کنیم آدما توی اصلی‌ترین سرمایه‌هاشون تفاوت کمی با هم دارن (زمان و سلامتی و قدرت ذهنی و ...). اون چیزی که باعث تمایز می‌شه، اولن استفاده کردن از اون سرمایه‌ها (به تجربه می‌گم عموم مردم حتا 5% از سرمایه‌هاشون رو هم استفاده نمی‌کنن.) برای ایجاد ظرفیت و دومن استفاده حداکثری از اون ظرفیتهاس.